Jesus Guerra składa Celii propozycję. Tylko z Tobą – odcinek 155 to wielkie awantury, romantyczne wyznania oraz dalszy ciąg intryg Cahita i Nazan. Streszczenie zdradza, że Aytul podejmie Wiele osób zastanawia się czy tatuaż można reklamować, jak również, czego i od kogo można żądać za nieprawidłowo wykonany tatuaż. Jeśli chcesz wiedzieć jak zareklamować tatuaż, to ten artykuł jest dla Ciebie. Podstawy do reklamacji tatuażu Wykonanie tatuażu jest usługą, po wykonaniu, której możemy oczekiwać konkretnego rezultatu. Najczęściej poświęcamy swój czas Hildur (84 l.) chciałaby umrzeć w domu w obecności męża. Hildur choruje na chłoniaka od półtora roku, a po sześciu zabiegach chemioterapii i radioterapii jest obecnie pod opieką paliatywną. Choroba jest nieuleczalna. Jest jej ciężko pogodzić się z tym ale zdaje sobie sprawę z tego, że czeka ją śmierć. Usuwanie zbędnego owłosienia za pomocą tradycyjnych maszynek to nic przyjemnego. Ten rodzaj depilacji daje krótkotrwałe efekty, podrażnia skórę i zajmuje dużo czasu. Co zrobić, aby zyskać gładką skórę bez podrażnień na długi czas? Warto zdecydować się na depilator, który daje najlepsze efekty. Dlaczego warto używać depilatora i jaki rodzaj wybrać? Czy Philips Lumea to dobry Arnold Schwarzenegger otwarcie podzielił się swoimi przemyśleniami na temat śmierci i tego, jak śmierć go wkurza. Gwiazda ujawniła fanom swoją słabość. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd. Jak umrzeć szybciej i bezboleśnie? Jeśli masz pensamientos związane z samobójstwem Najlepiej porozmawiać z kimś, komu ufasz i oczywiście ze specjalistą. Nie milcz z obawy przed odrzuceniem lub dlatego, że czujesz, że nikogo nie wiele sposobów pomocy, na które możesz obecnie liczyć bez konieczności wychodzenia z domu. Po prostu musisz jak najszybciej udać się do kogoś. Pamiętaj, że nawet jeśli w tej chwili wszystko wydaje się stracone, zawsze jest rozwiązanie. pomyśl o tym cierpienie przez który przejdą Twoi bliscy i wszystko, co stracisz, jeśli się Jeśli czytasz ten artykuł z jakiejś chorobliwej ciekawości, jeśli po prostu lubisz myśleć o swojej śmierci w sposób abstrakcyjny lub studiujesz naukowo (lub piszesz książkę) tutaj znajdziesz dwa sposoby, dzięki którym człowiek może umrzeć szybko i bezboleśnie. Indeks treści1 Sposoby umierania szybko i pigułka Narkotyki i opioidy2 Najgorsze sposoby na śmierć3 Co robić przed uwagaSposoby umierania szybko i bezboleśnieChociaż każdy z nas w pewnym momencie pomyślał o pomyśle śmierć ogólnie lub konkretnie, na pewno Jednym z pierwszych wymagań jest to, aby był to sposób szybki i oczywiście jak najbardziej bezbolesny. Jest to trochę trudne, biorąc pod uwagę, że większość szybkich sposobów ma zwykle wysoką zawartość jednak takie, które spełniają te samobójczaŚmiertelna pigułka lub pigułka samobójcza to pigułka, kapsułka lub tabletka, której zawartość jest wysoce śmiertelna (zwykle cyjanek) i działa natychmiast i kapsuła Jest często używany w sytuacjach ekstremalnych. jako środek w celu uniknięcia tortur (i uniknięcia bólu) lub przez osoby, które znajdują się w podobnych (wysokich) i opioidyOpioidy to propozycja dla tych, którzy czegoś szukają szybki i bezbolesny ponieważ wpływają na część mózgu kontroluje oddychanie i ich przedawkowanie powoduje spowolnienie lub całkowite zatrzymanie. Innymi słowy, sposoby na śmierćZ drugiej strony, sposoby na powolne i znacznie bardziej bolesne umieranie tworzą szeroki katalog. Tutaj zostawimy ci jedne z najgorszych (chociaż mogą się na to nie wydawać) według z hipotermiiśmierć przez utonięcieśmierć przez ścięcieumrzeć we śnieOdwodnienieGłódoparzeniaRozprężanieBrak snu Co robić przed śmierciąIdąc tym tokiem myślenia, śmierć jest tylko rozwiązaniem lub końcem dla tych, którzy przez nią przechodzą, a czasami ci, którzy zostali, muszą zmierzyć się z tym, co pozostawiła ofiara, więc zawsze dobrze jest zostawić wszystko w porządku. Na przykład: Wyraź swoje ostatnie życzenia lub instrukcje, co zrobić ze swoją tożsamością cyfrową (konta w mediach społecznościowych). Wybierz miejsceWybierz tę osobę, która Cię odnajdzieRób rzeczy, które zawsze chciałeś robić, ale nigdy nie robiłeś, jak podróż samochodem bez ustalonego celuPrzekaż wszystko, co możesz (nawet swoją krew i narządy)uwagaTen artykuł nie ponosi odpowiedzialności za działania jego czytelników dotyczące treści tego artykułu. polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński niemiecki Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. möchte sterben er sterben will sterben möchte er will sterben sterben wollte sie will sterben Sugestie Choroba twojego męża jest uleczalna, ale on chce umrzeć i oddać ci wątrobę. Ihr Ehemann hat eine heilbare Erkrankung, aber er möchte sterben, damit er Ihnen seine Leber geben kann. Sam chce umrzeć, a ty myślisz, że ma rację? Jeśli chce umrzeć, nie zrobimy nic, by go powstrzymać. Wenn er sterben will, dann können wir nichts tun, um ihn aufzuhalten. Słuchaj... będziesz musiał przedyskutować z Cyrilem w jaki sposób chce umrzeć, albo krzesło elektryczne albo zastrzyk. Du musst mit Cyril diskutieren, wie er sterben will, entweder elektrischer Stuhl, oder Giftspritze. Kiedy umarł, wszystkie jego niewolnice zapytano: "Która chce umrzeć z nim?". Als er starb, wurden all seine Sklavinnen gefragt, wer mit ihm sterben möchte. Mój ojciec chce umrzeć. A kim ja jestem, żeby go powstrzymać, prawda? Mein Vater möchte sterben, und warum sollte ausgerechnet ich ihn daran hindern, richtig? Nawet, jeśli chce umrzeć? On chce umrzeć tylko dla zasady. Bubbie wczoraj powiedziała, że chce umrzeć. Przede wszystkim, nie chce umrzeć. Jeśli chce umrzeć za naszych bogów, pozwól mu. Jeśli chce umrzeć, niech umiera. Mówił o tym, że nie chce umrzeć w więzieniu. Er redete nur darüber, dass er nicht im Gefängnis sterben will. Każdy chce zarobić, ale nikt nie chce umrzeć. Alle wollen in den Himmel aber keiner will sterben. Myślę, że ona chce umrzeć. Nie chce umrzeć bez widoku karłów tańczących z grzybami. Ich will nicht sterben, ohne die Pilze und die Zwerge bewundert zu haben. Ale moja miłość nie chce umrzeć. Nie chce umrzeć w szpitalnym łóżku. Ich will nicht in einem Krankenhausbett verkümmern. Nie chce umrzeć jak Van Gogh. Ile razy powiedziała, że chce umrzeć? Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 112. Pasujących: 112. Czas odpowiedzi: 145 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200 Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 13:16, data aktualizacji: 14:08 ten tekst przeczytasz w 9 minut Samobójstwo dziecka, czy choćby jego próba, jest szczególną tragedią dla całej rodziny oraz nierzadko zaskakującym odkryciem wielu wcześniej przekazywanych komunikatów kryjących się w jego zachowaniu. Czy można sobie wyobrazić siłę tak ogromną i taki stan duszy, które popychają ludzi do odebrania sobie życia? Jak wielkie musi być cierpienie i poczucie bezradności, by stało się to jedynym dopuszczalnym rozwiązaniem? Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Samobójstwa w świetle statystyk Samobójstwo jako powszechny problem Przyczyny samobójstw Zaburzenia psychiczne po próbach samobójczych Jak zapobiec samobójstwie? Życie po próbie samobójczej Telefon zaufania Samobójstwo - mity Samobójstwa w świetle statystyk Samobójstwa są drugą, najczęstszą przyczyną śmierci u dzieci i młodzieży (pierwszą są wypadki i urazy). Stosunkowo rzadko zdarza się to u osób poniżej 15 roku życia, jednak całkowita liczba samobójstw wśród dzieci rośnie. W Polsce, wg WHO, liczba prób samobójczych dzieci i młodzieży szacunkowo wynosi ok. 4-5 tysięcy rocznie. Stąd zapobieganie samobójstwom powinno stanowić priorytet nie tylko dla rodziców i lekarzy, ale także dla nauczycieli oraz pedagogów szkolnych. Samobójstwo jako powszechny problem Każdy człowiek, zarówno dziecko jak i dorosły, myśli czasem o śmierci. Nie jest to niczym chorobowym, a jedynie elementem rozwoju, dorastania, poznawania świata oraz próbą zrozumienia życia, śmierci i jej sensu. Blisko połowa uczniów szkół średnich przyznaje się do myślenia o samobójstwie. Lecz staje się to czymś chorobowym i ryzykownym wtedy, gdy realizacja tych myśli wydaje się jedyną drogą do wyjścia z przeżywanych kłopotów, gdy pojawiają się realne plany dokonania samobójstwa, myślenie o jego następstwach… Monika, 16-latka, opowiada o sobie tak: Ojciec wyprowadził się z domu, gdy miałam 8 lat. Bardzo szybko wprowadził się do nas nowy facet mamy. Początkowo zabiegał o względy moje i mojego małego brata, kupował zabawki, odprowadzał do szkoły. Do czasu. Najpierw zaczęły się kłótnie, awantury o oglądaną bajkę lub wyjście na podwórko. Potem nieważny już był powód. Miałam poczucie, że co raz bardziej mu przeszkadzam. Nigdy nie zachowywał się tak przy mamie ani w stosunku do brata. Gdy jej o tym powiedziałam, nie uwierzyła mi. A ojczym następnego dnia jak zostałam z nim sama - pierwszy raz mnie uderzył. Kolejne razy przyszły mu już łatwiej. Potem miał wyrzuty sumienia, przychodził, przepraszał, przytulał, kupował prezenty. Tak było przez kilka lat. Przestałam się skarżyć na cokolwiek. Czy mama naprawdę nic nie zauważała, o niczym nie wiedziała?! Wstawałam, wychodziłam do szkoły, wracałam, usuwałam mu się z drogi. Myślałam, że może jakoś wytrzymam jeszcze te parę lat do momentu, kiedy będę mogła wyprowadzić się z domu. Ale po kolejnej kłótni i biciu już nie wytrzymałam. Wyjęłam z domowej apteczki wszystkie leki, znalazłam tabletki przeciwbólowe i nasenne, które brała matka. Wzięłam wszystkie i popiłam winem, stojącym w szafce. Leżałam potem w swoim łóżku, co raz bardziej chciało mi się spać. Zaczęłam się bać... Wszystkie myśli zaczęły kotłować się w głowie. Pamiętam tylko, że napisałam SMS-a do przyjaciółki o tym co zrobiłam… obudziłam się w szpitalu… Przyczyny samobójstw Dorastanie jest okresem buntu, tworzenia własnej autonomii, eksperymentowania, sprawdzania wyznaczanych granic. Może być fascynującą przygodą odkrywania siebie i świata, ale jednak dla wielu może być ono także wypełnione trudnymi wydarzeniami, wywołującymi duże napięcie emocjonalne. Wahania nastroju, często jego obniżenie, zachowania agresywne, impulsywne, negowanie rzeczywistości to nierzadkie elementy tego etapu życia. Jednak dorastanie powinno polegać właśnie na tym, aby w atmosferze akceptacji, oparcia, pozytywnych wzorców, uczyć się jak radzić sobie z tymi sytuacjami i to napięcie zmniejszać. Gdy tej „nauki” brakuje, łatwo dochodzi do sięgania po destrukcyjne sposoby radzenia sobie ze stresem. Młodzi ludzie podejmują próby samobójcze z wielu powodów. Dla nastolatków konflikty z rówieśnikami, strata rodzica, rozstanie z ukochaną osobą, przewlekła i ciężka choroba czy złe funkcjonowanie społeczne (ucieczki z domu, używanie substancji psychoaktywnych) mogą wzmacniać myśli i tendencje samobójcze. Trudna sytuacja rodzinna, narastający i stały konflikt z rodzicami, szczególnie jeśli towarzyszy temu przemoc lub molestowanie, nasila ryzyko zachowań samobójczych. Dziecko nie widzi w takiej sytuacji innego wyjścia, a brak możliwości jej rozwiązania pozbawia go jakiejkolwiek nadziei na przyszłość. Tak jak zdarzyło się w przypadku Moniki. Jej osamotnienie i brak możliwości rozwiązania zaistniałego problemu sprawiły, że jedynym sposobem w jaki potrafiła powiedzieć „dość” tej sytuacji, to była chęć zabicia się. Wydawało jej się, że to jedyna możliwość na osiągnięcie tego, aby już więcej nikt jej nie krzywdził. To bardzo dramatyczny sposób, ukazujący stopień jej cierpienia. Utrata zaufania do matki, która jej nie uwierzyła spowodowała, że przestała ufać komukolwiek. Dzieci impulsywne, z poczuciem beznadziejności czy perfekcyjne, wyznaczające sobie wysokie, trudne do osiągnięcia cele, mogą być bardziej podatne na takie rozwiązanie trudnych dla nich sytuacji. W tym kontekście, samobójstwo lub próba samobójcza może spełnić jedną lub więcej ról: ucieczki przed sytuacją lub stanem psychicznym, których nie da się wytrzymać, „odegrania się” na innych poprzez wywołanie u nich poczucia winy, wymierzenia sobie kary, zapewnienia sobie opieki, troski i uwagi innych czy nawet poświęcenia się w imię wyższych celów. Ochronę będzie tu stanowić przede wszystkim zdolność znalezienia innych sposobów na zaspokojenie własnych potrzeb oraz poradzenia sobie z problemami. Czynnikiem ryzyka samobójstwa mogą być także problemy z tożsamością seksualną – brak zgody na własną płeć oraz odmienna orientacja seksualna, skutkująca brakiem akceptacji w niektórych rodzinach i środowiskach. Zaburzenia psychiczne po próbach samobójczych U około 90% nastolatków po próbie samobójczej stwierdza się różne zaburzenia psychiczne – przede wszystkim zaburzenia depresyjne i zaburzenia zachowania. A połączenie objawów depresji i zachowania antyspołecznego opisywane jest jako najczęstszy czynnik poprzedzający popełnienie samobójstwa przez nastolatków. Nie zawsze jest łatwo dostrzec u dziecka zaburzenia depresyjne. Mogą one przybierać różne formy: dolegliwości somatycznych (bólu brzucha, głowy), rozdrażnienia, agresji, złości, czy wycofania. Nie zawsze jednak depresja współwystępuje z myślami samobójczymi. Można się zabić nie mając depresji i można mieć depresję, nie próbując popełnić samobójstwa. Jak zapobiec samobójstwie? Czy można temu zapobiec? Można. Jeśli jest się otwartym na to, co dzieje się wokół nas i ma się odwagę, aby na to reagować. Samobójstwo dziecka nie jest zazwyczaj „gromem z jasnego nieba”. Dzieci na ogół dają wiele sygnałów ostrzegawczych, którymi wołają o pomoc. Wydaje się, że zarówno rodzice jak i osoby pracujące z dziećmi na co dzień: nauczyciele, pedagodzy, powinni być czujni w stosunku do niektórych zachowań, które mogą być sygnałem pojawiających się problemów. Mogą to być: wzmianki o samobójstwie, śmierci, poczuciu bezsensu życia, bezradności (słownie i bezsłownie, wyrażane np. w stroju, rysunkach, ekspresji muzycznej, pisaniu listu pożegnalnego, itp.); zmiany zachowania: np. rozdawanie swoich cennych rzeczy, izolowanie się od ludzi, zaniedbywanie swojego wyglądu, agresja jawna lub tłumiona; informacje o wcześniejszych samouszkodzeniach lub próbach samobójczych oraz zachowaniach impulsywnych; trudna sytuacja życiowa: np. konflikty lub niepowodzenia w szkole, domu, samotność, doświadczanie przemocy, odrzucenie przez osobę znaczącą, utrata kogoś lub czegoś; występowanie w rodzinie przypadków samobójstw i zaburzeń psychicznych. W przypadku podejrzeń lub obaw, że bliska osoba ma myśli samobójcze należy poprosić o pomoc. Najlepiej psychiatrę, psychologa czy też lekarza rodzinnego. Nie powinno się zostawiać takiej osoby samej, stale ktoś powinien przy niej być. Często nie chodzi tylko o ich bezpieczeństwo, ale także o to, że potrzebują w takiej chwili czyjejś bliskości. Zaleca się usunięcie z domu wszystkich leków, środków chemicznych, ostrych przedmiotów, broni. Gdy istnieje duże ryzyko podjęcia próby samobójczej chory powinien być hospitalizowany w oddziale psychiatrycznym. W takiej sytuacji nie jest wymagana do tego jego zgoda, ponieważ Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego zezwala na umieszczenie pacjenta w szpitalu w sytuacji gdy zagrożone jest jego życie. Dotyczy to także osób niepełnoletnich. Bardzo ważne jest również to, aby wszystkie tego typu zachowania – związane zarówno z ryzykiem popełnienia samobójstwa, jak i podjęciem jego próby - traktować bardzo poważnie i ich nie bagatelizować, nawet jeśli wydaje nam się, że dziecko „chce tylko zwrócić w ten sposób naszą uwagę”. To powinien być bardzo ważny komunikat, bo oznacza, że z jakiegoś powodu nie widzi innej możliwości i znajduje się w trudnej sytuacji, w której należy mu pomóc. To jest jego sposób wołania o pomoc. A zbagatelizowanie tej sytuacji, może stać się jeszcze większym ciosem dla dziecka i popchnięciem go do „poddania się”, co w konkretnym przypadku może oznaczać podjęcie próby samobójczej. Życie po próbie samobójczej W przypadku Moniki, trafiła ona na oddział psychiatrii dziecięcej, gdzie podjęto psychoterapię. Stała się ona bardzo ważnym elementem w procesie jej zdrowienia i uczenia się radzenia sobie z sytuacją, jaka się w jej życiu się wydarzyła. Prowadzono także terapię rodzinną, ale bez udziału ojczyma – sprawcy przemocy, wobec którego toczy się sprawa w sądzie. Matka dziewczynki rozwiodła się z nim, obwiniając się o wszystko co się wydarzyło. W takiej sytuacji całej tej rodzinie niezbędna okazała się pomoc. Takiej pomocy i wsparcia potrzebują również bliscy tych, którzy popełnili samobójstwo, któremu w porę nie udało się zapobiec. Telefon zaufania A może i Tobie zdarza się myśleć o samobójstwie? Albo komuś z Twoich bliskich? Nie bój się o tym rozmawiać. Fundacja Dzieci Niczyje uruchomiła pierwszy bezpłatny i ogólnopolski TELEFON ZAUFANIA dla DZIECI i MŁODZIEŻY - 116 111. Działa on w dni powszednie, od poniedziałku do piątku, w godzinach od do Linia 116 111 obsługiwana jest przez wykwalifikowanych psychologów i pedagogów, którzy potrafią rozmawiać z młodymi ludźmi o ich problemach i są w stanie udzielić im profesjonalnej porady w sytuacjach kryzysowych. Konsultanci porozmawiają z dzieckiem o każdym problemie, z którym nie potrafi sobie poradzić. Nie ma problemów ważnych i nieważnych. Podobna infolinia, także dla osób dorosłych, prowadzona jest przez Stowarzyszenie Aktywnie Przeciwko Depresji – w środy, między godziną 16 a 17, pod numerem telefonu 0-22 843 18 75 dyżuruje psycholog oraz lekarz. Samobójstwo - mity „Osoba, która chce popełnić samobójstwo nie mówi o tym. Jeśli ktoś mówi, to znaczy, że nie chce tego tak naprawdę zrobić, tylko straszy otoczenie.” Nic bardziej mylnego. Aż 80% samobójców mówi wcześniej o swoich zamiarach bliskim oraz w ciągu 24 godzin poprzedzających próbę samobójczą odwiedza lekarza. Pozostali sygnalizują to w mniej bezpośredni sposób: interesują się tematem śmierci, mówią o bezsensie życia, o tym że nie są niezastąpieni, o uldze jaką mogłaby im przynieść np. śmiertelna choroba. Czasem są to koszmary senne np. o pogrzebach, umieraniu, itp. „Osoba która chce popełnić samobójstwo stroni od towarzystwa, chce być sama.” Czasem tak jest. Jednak częściej lęk związany z decyzją o odebraniu sobie życia, sprawia, że chorzy ci szukają kontaktu z bliskimi osobami, odczuwają potrzebę bliskości. Częściej odwiedzają znajomych, chodzą do lekarzy, nawet jeśli wcześniej tego nie robili, zgłaszają różne dolegliwości. Poza potrzebą „wygadaniem się” często mają potrzebę powiedzenia o swoich myślach i chęci odebrania sobie życia. Takich osób należy uważnie wysłuchać. „Zapytanie chorego na depresję czy ma myśli samobójcze, może skłonić go do popełnienia tego czynu, a nawet jeśli ma myśli o odebraniu sobie życia to nie powie nam prawdy.” To czy chory na depresję popełni samobójstwo jest tylko jego decyzją i pytanie o to na pewno nie skłoni go do tego. Wielu chorych boi się mówić o swoim problemie, dlatego wręcz czekają, aż się ich o to zapyta, aby mogli o tym porozmawiać. I nie musi tego robić lekarz. Może to być bliska osoba, która będzie mogła pomóc choremu w leczeniu i mu w nim towarzyszyć. Często boimy się o to pytać, bo nie wiemy co powinniśmy zrobić, jak zareagować w sytuacji, gdy ktoś odpowie: „tak, mam myśli samobójcze”. „Samobójca pragnie odebrać sobie życie, więc może nie powinno się go ratować, bo i tak prędzej czy później znowu spróbuje popełnić samobójstwo.” Większość ludzi podejmujących próbę samobójczą czyni to z poczucia bezsilności i niemożności poradzenia sobie z własnym cierpieniem, i w ten sposób woła o pomoc. Nawet jeśli ktoś przejawia silne chęci odebrania sobie życia, często jest to chwilowe, a odpowiednia pomoc i leczenie mogą zmienić takie nastawienie. Tekst: lek. Anna Zielińska; Oddział Psychiatrii Wieku Rozwojowego SPDSK w Warszawie Piśmiennictwo: 1. Fundacja Dzieci Niczyje 2.„Zapobieganie samobójstwom” – broszura wydane przez WHO, MEN, Rzecznika Praw Dziecka, oraz Polskie Towarzystwo Suicydologiczne. samobójstwo jak popełnić samobójstwo myśli samobójcze próby samobójcze samobójcy Dlaczego coraz więcej dzieci ma myśli samobójcze? Fragment książki "Stany ostre. Jak psychiatrzy leczą nasze dzieci" - Coraz młodsze dzieci próbują się zabić. Wiek się obniża, liczba dzieci myślących o tym i próbujących się zabić rośnie — przyznaje w książce "Stany ostre. Jak... Marta Szarejko Nie tylko prezydent Duda, ale też Rafał Trzaskowski szuka głosów poparcia w niszy politycznej nazywanej Konfederacją. Jeśli chodzi o Trzaskowskiego, rodzi to dylemat. Bo część jego wyborców z pierwszej tury nie może tych awansów przełknąć. Cóż, polityka w działaniu, szczególnie wyborcza, nie zawsze pachnie różami. Oba sztaby mają jedno zadanie: doprowadzić swego kandydata do wygranej. Miejmy nadzieję, że oboma kieruje też zasada, że cel nie uświęca zawsze środków. Tak czy inaczej – pokusa jest zrozumiała. „Grzeczny chłopak” – tak ponoć nazywają Krzysztofa Bosaka niektórzy jego polityczni koledzy – zdobył 28 czerwca poparcie ponad miliona wyborców. I od razu zaczął uprawiać grubo szytą propagandę sukcesu. „Trzecia siła polityczna?”. Wolne żarty. Jeśli już, to tak może się chwalić sztab Szymona Hołowni (2,7 mln głosów). Pod warunkiem że nie zmarnują tego kapitału, jak Palikot czy Kukiz. Ale teraz obaj rywale muszą zrobić wszystko, aby przechylić szalę na swoją korzyść w drugiej turze. Ich sztabowcy nie mogą pominąć miliona wyborców Bosaka. Nie ma żadnej pewności, czy ich awanse do konfederatów się powiodą, ale muszą próbować. Taka jest logika polityczna drugiej tury, że nikogo nie mogą odpuścić, jeśli nie są pewni wygranej swego kandydata. A nie są. Wyborcy Bosaka to pospolite ruszenie nacjonalistów, dogmatycznych wolnorynkowców, antyszczepionkowców, euro- i homofobów, a także wrogów uczestnictwa kobiet w życiu politycznym, „demoliberałów” i „lewactwa”. Miliony lat świetlnych od wyborców Trzaskowskiego. Chyba tylko jedna cząstka tej mieszanki może dać się skusić Trzaskowskiemu: drobni przedsiębiorcy, którzy od lat szukają i nie znajdują swojej reprezentacji, a jeśli znajdują – jak było z Kukizem – to ją tracą. I to do tej części elektoratu Bosaka wyciąga rękę Trzaskowski. Czy zostanie przyjęta? Na razie guru od statystyk wyborczych twierdzą, że większość głosujących na Bosaka zagłosuje w drugiej turze, o ile w ogóle zagłosuje, na Dudę. Skórka może się okazać niewarta wyprawki. Ryzyko jest wielkie. Więcej Trzaskowski może się spodziewać po wyborcach Hołowni i Kosiniaka, a w końcu i Biedronia (mimo że kiedyś powiedział, że podkochiwał się w Bosaku). Ale i tu nie ma pewności, czy i jak zagłosują. Sztabowi Dudy może pójść lepiej. Celem obozu Kaczyńskiego jest nie tylko reelekcja najgorszego od 1989 r. prezydenta, lecz także polityczna neutralizacja skrajnej prawicy, która dziś skupia się wokół Bosaka. Wieść gminna głosi, że mur między nimi trudno będzie przebić. W końcu Bosak wystawiał w kampanii bardzo złe świadectwo rządom „zjednoczonej prawicy”. Przykładem niech będzie fragment sejmowego wystąpienia Bosaka w maju 2020 r.: „Byłem pierwszym posłem, który tutaj, w trakcie nocnoporannych obrad nad tarczą antykryzysową, wypomniał premierowi Morawieckiemu, byłemu prezesowi banków i człowiekowi wywodzącemu się z sektora bankowego, który jako bankowiec przez wiele lat doradzał premierowi Tuskowi, a dopiero później zadał się z Jarosławem Kaczyńskim i został nominowany na ministra finansów, później na premiera, przypomniałem i wypomniałem premierowi, że w tarczy antykryzysowej nakładane są obowiązki na wszystkich: na obywateli, na przedsiębiorców, na administrację, a jest tylko jeden sektor w Polsce, na który nie są nakładane żadne nowe zobowiązania. To sektor bankowy”. Dziś Bosak uchyla się odpowiedzi, na kogo zagłosuje. Przypuszczam, że odda głos celowo nieważny. Tak naprawdę jego hasła programowe są po prostu autorytarne, jak choćby pragnienie silnego centralnego ośrodka władzy wykonawczej. Dla Trzaskowskiego, który w kampanii otacza się samorządowcami, to musi brzmieć strasznie, bo zapowiada ograniczanie roli samorządów, a w konsekwencji nowoczesnej demokracji, która samorządność promuje. Powinno też brzmieć strasznie dla szczerych socjaldemokratów i chadeków, nie tylko dla umiarkowanych liberałów kulturowych i ekonomicznych, jak sam Trzaskowski. Ostatnie słowo należy jednak do niego. Ma swój plan na wygraną i zapewne zdaje sobie sprawę z wszystkich „za” i „przeciw” basowaniu Bosakowi. No i oczywiście do samych wyborców Bosaka. W sukurs Trzaskowskiemu przyszedł Roman Giertych, postać znacząca w polskiej polityce po stronie narodowo-prawicowej, niegdyś polityczny mentor Bosaka, dziś nawrócony z eurosceptycyzmu i niechęci do „obcych” na otwarty umiarkowany nowoczesny konserwatyzm. Ostrzegł konfederatów, że PiS ich zniszczy po wygranej Dudy, i zaapelował: „Idźcie na wybory i zagłosujcie na Trzaskowskiego, mimo że się z nim totalnie nie zgadzacie. Od waszego wyboru może zależeć przyszłość Polski na wiele dziesięcioleci. Idźcie i pogońcie PiS z Pałacu Prezydenckiego”. Dziwny jest ten świat. Dzień dobry, Doradzałabym wizytę u psychiatry, gdyż opisane objawy wymagają konsultacji lekarskiej. Bardzo szkoda, że nie wiele napisała Pani o swoim problemie. Na podstawie tak krótkiego opisu nie mogę stawiać diagnozy i istnieje możliwość, że może Pani cierpieć np. na depresję, której dosyć często towarzyszy samookaleczanie. Zastanawia mnie to, co niedobrego dzieje się w Pani życiu obecnie i co powoduje w Pani pragnienie śmierci. Sądzę, że dobrym pomysłem byłaby również wizyta u psychologa psychoterapeuty, gdyż potrzebuje Pani wsparcia i najprawdopodobniej terapii. Mam nadzieję, że podjęcie leczenia umożliwi Pani wyjście z kryzysu. Pozdrawiam serdecznie, Katarzyna Kulczycka

chce umrzeć sposób najbardziej bezbolesny