opublikowano: 13-12-2022, 17:50. Prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych – przekazała 13 grudnia Kancelaria Prezydenta. Ustawa wprowadza do systemu prawnego przepisy powołujące samorząd zawodowy ratowników medycznych i regulujące jego organizację, tak jak innych Z kolei w izbie wyższej Parlamentu RP (posiedzenie 12-13 lipca) zaplanowano dalsze prace dotyczące ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta, ustawy o niektórych zawodach medycznych oraz ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, wprowadzającej Fundusz Kompensacyjny Zdarzeń Medycznych. Opinia do ustawy o niektórych zawodach medycznych (druk nr 1016) I. Cel i przedmiot ustawy 1. Celem uchwalonej przez Sejm w dniu 16 czerwca 2023 r. ustawy o niektórych zawodach medycznych, określanej dalej jako „opiniowana ustawa”, jest – według deklaracji Do konsultacji publicznych skierowany został projekt ustawy o niektórych zawodach medycznych. Dokument reguluje warunki i zasady wykonywania 17 zawodów medycznych. W projekcie ustawy określono m.in. wymagane kwalifikacje dla danego zawodu medycznego czy odpowiedzialność zawodową za naruszenie zasad etyki zawodowej. Zmiany w zawodzie dietetyka. 30 czerwca 2023. 2023 r. miał przynieść zmiany dotyczące regulacji zawodów medycznych, a wśród nich zawodu dietetyka. Prace nad projektem ustawy o niektórych zawodach medycznych nadal trwają, a 20 czerwca br. dokument ten przekazano Prezydentowi i Marszałkowi Senatu. W dalszej części artykułu skupimy Vay Nhanh Fast Money. Art. 1. [Zakres regulacji]Ustawa określa sposób ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych, uwzględniający rodzaj wykonywanej pracy, oraz sposób osiągania najniższego wynagrodzenia zasadniczego. Art. 2. [Definicje]Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) najniższe wynagrodzenie zasadnicze – najniższe miesięczne wynagrodzenie zasadnicze przysługujące pracownikowi wykonującemu zawód medyczny w podmiocie leczniczym, obliczone w sposób określony w art. 3 albo art. 7; 2) podmiot leczniczy – podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260); 3) pracownik wykonujący zawód medyczny: a) osoba wykonująca zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, która jest zatrudniona w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, b) osoba zatrudniona w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, która bierze bezpośredni udział w wykonywaniu zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej polegających na sprawowaniu zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego, prowadzeniu działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska oraz na prowadzeniu działalności oświatowo-zdrowotnej. Art. 3. [Termin podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny]1. Do dnia 31 grudnia 2021 r. podmiot leczniczy dokonuje podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownika wykonującego zawód medyczny, którego wynagrodzenie zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze, z uwzględnieniem następujących warunków: 1) sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustalają, w drodze porozumienia, strony uprawnione w danym podmiocie leczniczym do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy, zwanego dalej „porozumieniem”; 2) podmiot leczniczy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, zawiera porozumienie z pracownikiem wybranym przez pracowników podmiotu leczniczego do reprezentowania ich interesów; 3) porozumienie zawiera się corocznie do dnia 31 maja; 4) jeżeli porozumienie nie zostanie zawarte w terminie określonym w pkt 3, sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustala, w drodze zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia, zwanego dalej „zarządzeniem”: a) kierownik podmiotu leczniczego, b) podmiot tworzący, o którym mowa w art. 4 pkt 1 – w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej; 5) ustalony w drodze porozumienia albo zarządzenia sposób podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego zapewnia proporcjonalny dla każdej z grup zawodowych średni wzrost tego wynagrodzenia, przy czym: a) na dzień 1 lipca 2017 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 10% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika, b) na dzień 1 lipca 2018 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 20% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika, c) na dzień 1 lipca 2019 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 20% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika, d) na dzień 1 lipca 2020 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 20% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika, e) na dzień 1 lipca 2021 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 20% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika. 2. Pracownikowi wykonującemu zawód medyczny w niepełnym wymiarze czasu pracy najniższe wynagrodzenie zasadnicze oblicza się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy określonego w ramach stosunku pracy. 3. Ustalony w drodze porozumienia albo zarządzenia sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego osoby zajmującej stanowisko pielęgniarki lub położnej uwzględnia wzrost miesięcznego wynagrodzenia danej pielęgniarki albo położnej dokonany na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1793, z późn. 4. Od dnia 1 stycznia 2022 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny nie może być niższe niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustalone w sposób określony w ust. 1 na dzień 31 grudnia 2021 r. Art. 4. [Podmiot przeprowadzający kontrolę]Kontrolę wykonywania przepisów art. 3 przeprowadza: 1) podmiot tworzący w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej na zasadach określonych w tej ustawie; 2) Państwowa Inspekcja Pracy na zasadach określonych w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 786 i 962). Art. 5. [Podwyższenie wynagrodzenia osobie niewykonującej zawodu medycznego]W porozumieniu albo zarządzeniu określa się również zasady podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, niewykonującej zawodu medycznego, tak aby wynagrodzenie to odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. Przepisy art. 4 stosuje się odpowiednio. Art. 6. [Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa]1. W latach 2017–2027 maksymalny limit wydatków z budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy z tytułu wzrostu kosztów związanych ze specjalizacją oraz realizacją staży podyplomowych lekarzy i lekarzy dentystów wynosi 5 028 159 tys. zł, przy czym w kolejnych latach wyniesie maksymalnie w: 1) 2017 r. – 0 zł; 2) 2018 r. – 64 086 tys. zł; 3) 2019 r. – 102 457 tys. zł; 4) 2020 r. – 195 666 tys. zł; 5) 2021 r. – 302 924 tys. zł; 6) 2022 r. – 727 171 tys. zł; 7) 2023 r. – 727 171 tys. zł; 8) 2024 r. – 727 171 tys. zł; 9) 2025 r. – 727 171 tys. zł; 10) 2026 r. – 727 171 tys. zł; 11) 2027 r. – 727 171 tys. zł. 2. Liczbę wolnych miejsc szkoleniowych dla lekarzy i lekarzy dentystów w poszczególnych dziedzinach medycyny w trybie rezydentury ustala się na dany rok, uwzględniając limit wydatków określony w ust. 1 pomniejszony o wysokość środków budżetowych przeznaczonych na sfinansowanie kosztów związanych z realizacją obowiązkowych staży podyplomowych lekarzy i lekarzy dentystów. 3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw zdrowia. Art. 7. [Ustalanie wynagrodzenia zasadniczego]Do dnia 31 grudnia 2019 r. najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustala się jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty 3900 zł brutto. Art. 8. [Porozumienie w sprawie sposobu podwyższania wynagrodzenia zasadniczego]W 2017 r. porozumienie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, zawiera się w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 9. [Wejście w życie]Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1807, 1860, 1948, 2138, 2173 i 2250 oraz z 2017 r. poz. 60, 759, 777, 844, 858, 1089, 1139, 1200, 1292, 1321, 1386 i 1428. Załącznik 1. [WSPÓŁCZYNNIKI PRACY] Załącznik do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. (poz. 1473) WSPÓŁCZYNNIKI PRACY Lp. Grupy zawodowe według kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku Współczynnik pracy 1 2 3 1 Lekarz albo lekarz dentysta, który uzyskał specjalizację drugiego stopnia lub tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny 1,27 2 Lekarz albo lekarz dentysta, który uzyskał specjalizację pierwszego stopnia w określonej dziedzinie medycyny 1,17 3 Lekarz albo lekarz dentysta, bez specjalizacji 1,05 4 Lekarz stażysta albo lekarz dentysta stażysta 0,73 5 Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny albo inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1–4, wymagający wyższego wykształcenia i specjalizacji 1,05 6 Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny albo inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1–5, wymagający wyższego wykształcenia, bez specjalizacji 0,73 7 Pielęgniarka lub położna z tytułem magistra na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo, ze specjalizacją 1,05 8 Pielęgniarka albo położna, ze specjalizacją 0,73 9 Pielęgniarka albo położna, bez specjalizacji 0,64 10 Fizjoterapeuta albo inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1–9, wymagający średniego wykształcenia 0,64 Projekt o ustawy o innych zawodach medycznych nieakceptowalny? Autor : Anna Rokicińska 2022-02-19 17:17 Za nieakceptowalny uznały projekt ustawy o niektórych zawodach medycznych trzy instytucje zajmujące się elektroradiologią. Ale projektowane zapisy krytykuje też samorząd lekarski. Termin zgłaszania uwag do projektu mija jutro. Projekt ma regulować szereg innych zawodów medycznych. Chodzi o takie zawody jak: asystentka stomatologiczna, dietetyk, elektroradiolog, higienistka stomatologiczna, logopeda, masażysta, opiekun medyczny, optometrysta, ortoptystka, podiatra, profilaktyk, protetyk słuchu, technik dentystyczny, technik farmaceutyczny, technik ortopeda, technik sterylizacji medycznej, terapeuta zajęciowy. Projektowane rozwiązania zakładają określenie zadań zawodowych, do wykonywania których są uprawnione osoby wykonujące dany zawód. Określa też wymagania kwalifikacyjne niezbędne do wykonywania tych zawodów. Reguluje też kwestię edukacji i jej efektów właściwych dla danego zawodu medycznego, które muszą być realizowane w ramach kształcenia zawodowego. Do tego dochodzi określenie zasad etyki i deontologii medycznej. Reguluje również sprawę zawieszenie prawa do wykonywania zawodu medycznego na okres od 3 miesięcy do roku. Są w nim opisane także sytuacje pozbawienie prawa do wykonywania danego zawodu medycznego. Szczegóły opisywaliśmy tutaj (Jest projekt ustawy w sprawie innych zawodów medycznych).Jakie zapisy są nie do przyjęcia?Projekt skrytykowało Polskie Towarzystwo Elektroradiologii we współpracy z Polskim Stowarzyszeniem Techników Elektroradiologii oraz Stowarzyszeniem Elektroradiologii. Według tych instytucji projekt zawiera w sobie grzech pierworodny w postaci tego, że najważniejsze kwestie zostały przeniesione do uregulowania rozporządzeniem. Projektu tegoż nie załączono jednak do projektu ustawy. To budzi wątpliwości, jak zasadnicze kwestie będzie regulowało rozporządzenie no i nie jest zgodne z zasadami dobrej legislacji. M. in. Te instytucje uznały, że „obecne zapisy procedowanego projektu są nieakceptowalne”. Zresztą ten sam argument w swoim stanowisku podnosi Naczelna Rada Lekarska (całość stanowiska NRL w tej sprawie tutaj).Wspomniane wcześniej instytucje zgłosiły aż 24 zastrzeżenia. Lista tych składanych przez samorząd lekarski też nie jest będą nadawały osoby bez odpowiednich kwalifikacjiDrugą ważną wątpliwością podnoszoną przez elektroradiologów jest przyznawanie prawa wykonywania zawodu. „Obecne zapisy zawarte w projekcie ustawy dopuszczają możliwość nadawania prawa wykonywania zawodu osobom bez odpowiedniego przygotowania merytorycznego i praktycznego, co w przypadku elektroradiologów może oznaczać dopuszczenie do wykonywania zadań zawodowych związanych z wykorzystaniem promieniowania jonizującego osób nie posiadających odpowiednich kompetencji – napisano w zgłaszanych podnoszą, że plusem takiej regulacji byłoby jedynie możliwość policzenia kadry w poszczególnych zawodach, a nie faktyczne dbanie o jakość domagają się w stanowisku utworzenia osobnej ustawy regulującej ich stanowiska tutajPolecamy także:K. Bross-Walderdorff bez prawa wykonywania zawodu. Do kiedy?Możliwości terapeutyczne w leczeniu nowotworów (infografika)MZ: dziś 20 902 nowe przypadki koronawirusa i 283 zgony #innezawodymedyczne #projektustawy #uwagi #MZ #NRL #kompetencje #prawowykonywaniazawodu #PolskieTowarzystwoElektroradiologii #elektroradiolodzy Anna Rokicińska Sejm uchwalił nowelizację ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej i niektórych innych ustaw, która dostosowuje polskie prawo do przepisów Unii Europejskiej. Projekt przewiduje rezygnację z egzaminu fizjoterapeutycznego i z ratownictwa medycznego. Nowelizacja ustawy ma na celu implementację prawa unijnego oraz uproszczenie procedur związanych z wejściem na rynek pracy osób, które ukończyły kształcenie w zakresie ratownictwa medycznego i fizjoterapii. Ustawa wprowadza zmiany odnoszące się do swobody świadczenia usług oraz uznawania na podstawie przepisów koordynacji minimalnych wymogów w zakresie kształcenia. Zgodnie z nowelizacją zmieni się organ, który prowadzi rejestr pielęgniarek i położnych wykonujących w Polsce czasowo i okazjonalnie zawód pielęgniarki lub położnej – z okręgowych rad pielęgniarek i położnych na Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych. Projekt zakłada też zmiany w minimalnych wymogach kształcenia położnych w ramach procedury automatycznego uznawania dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji położnych. Ponadto, oświadczenie o zamiarze czasowego i okazjonalnego wykonywania zawodu będzie można złożyć w dowolnej okręgowej izbie pielęgniarek i położnych. Nowelizacja wprowadza także rezygnację z przeprowadzenia Państwowego Egzaminu Fizjoterapeutycznego i z Państwowego Egzaminu z Ratownictwa Medycznego. Jak tłumaczył w czasie prac sejmowych wiceminister zdrowia Piotr Bromber, likwidacja tych egzaminów umożliwi szybszy dostęp do zawodu fizjoterapeuty i ratownika medycznego oraz znacznie przyspieszy wejście na rynek pracy fizjoterapeutów i ratowników medycznych. Wprowadzono także przepis, który ma umożliwić dokonywanie oceny badań klinicznych produktów leczniczych, w tym ich oceny etycznej, do czasu wejścia w życie ustawy o badaniach klinicznych produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz przepisy dające możliwość dla działania w obszarze weterynaryjnych produktów leczniczych. Trwają obecnie prace nad projektem ustawy o niektórych zawodach medycznych. Z założenia ów projekt ma objąć swym uregulowaniem zawody medyczne, które do tej pory takiego uregulowania się nie doczekały, w porównaniu chociażby z lekarzami czy zatem wynika z projektowanych zmian odnośnie uregulowania zawodów medycznych?Obecnie trwają konsultacje społeczne projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych. Założenie jest takie, by owa ustawa objęła swym uregulowaniem 17 zawodów medycznych, które do tej pory nie posiadają własnej ustawy zawodowej, jak chociażby zawody lekarza czy też ustawy o niektórych zawodach medycznych ma uregulować sposób wykonywania zawodu przez:asystentów stomatologicznychdietetykówelektroradiologówhigienistki stomatologicznelogopedówmasażystówopiekunów medycznychoptometrystówortoptystówpodiatrówprofilaktykówprotetyków słuchutechników dentystycznychtechników ortopedówtechników sterylizacji medycznejterapeutów zajęciowychW proponowanym zakresie jedną z najbardziej entuzjastycznie przyjętych propozycji rozwiązań w projektowanej ustawie jest stworzenie centralnego rejestru osób wykonujących regulowane przez nią zawody medyczne. A co za tym idzie, każda osoba chcąca wykonywać dany zawód medyczny (jak chociażby dietetyk czy higienistka stomatologiczna), będzie musiała uzyskać wpis do owej rejestrze przewiduje się gromadzenie informacji o profesji, tytule zawodowym, jak i również danych osobowych, wykształcenia oraz informacji o miejscu wykonywania zawodu. Jednakże większość owych danych, poza imieniem i nazwiskiem oraz miejscem i rodzajem zawodu, będzie niejawna. Z kolei wnioski o dokonanie wpisu bądź jego zmianę będzie można kierować do wojewody właściwego ze względu na miejsce rejestr ma być źródłem informacji o aktualnej sytuacji i potrzebach kadrowych w poszczególnych rejonach kraju. Zdaniem jednak przedstawicieli resortu zdrowia, jak i samych zainteresowanych ów rejestr umożliwi również weryfikację kwalifikacji konkretnej osoby zarówno przez pracodawców, jak i jeszcze rozwiązania zawarte są w projekcie ustawy o niektórych zawodach medycznych?Otóż projekt ustawy przewiduje również obowiązek kształcenia ustawicznego osób wykonujących zawody medyczne, zarówno poprzez możliwość uzyskania specjalizacji, jak i poprzez kursy doszkalające czy też kwalifikacyjne. Poza tym pracownicy medyczni, których obejmie nowa ustawa, zyskają też prawo do urlopu szkoleniowego w wymiarze 6 dni roboczych w roku Bartosza Mikołajczyka, prezesa zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Opiekunów Medycznych, zainteresowanie rozwojem swych kompetencji w tej grupie zawodowej jest bardzo duże, w przeciwieństwie do oferty dostępnych szkoleń. Przecież w każdej dziedzinie medycyny mamy do czynienia z ciągłym rozwojem i każdy przedstawiciel tej branży winien aktualizować swoją wiedzę, tymczasem do tej pory niewielu pracodawców ułatwiało to swym pracownikom. I urlop szkoleniowy może dodatkowo wpłynąć korzystnie pod kątem dodatkowej zachęty do podnoszenia swych projekcie ważnym jest też objęcie ochroną prawną zawodów medycznych. Zgodnie bowiem z projektowanymi przepisami za nieuprawnione posługiwanie się tytułem zawodowym w zakresie zawodów medycznych grozić będzie grzywna bądź pozbawienie wolności. Tak samo karany będzie fakt zatrudnienia osoby bez wymaganych jak ów projekt oceniają sami zainteresowani?Zdaniem przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Dietetyki, Polskiego Towarzystwa Ortoptycznego im. oraz Naczelnej Rady Lekarskiej, problemem jest to, iż do projektu ustawy nie zostały dołączone projekty rozporządzeń wykonawczych, tymczasem to one regulować będą najważniejsze kwestie z punktu widzenia wykonywania zdrowia ma bowiem na bazie właśnie owych rozporządzeń wykonawczych określać chociażby wykazy czynności zawodowych, do których uprawnione będą osoby wykonujące konkretny zawód, wymagania kwalifikacyjne czy też kierunki specjalizacji. Tymczasem brak projektów owych rozporządzeń skutkuje tym, iż trudno dokonać oceny całościowej projektu chwili obecnej w praktyce najwięcej problemów wiąże się z tym, iż nie określono co w ramach danego zawodu można robić, a czego nie wolno. I to samo dotyczy kwestii nabywania kwalifikacji. W tym kontekście Bartosz Mikołajczyk omawia ten problem na przykładzie ratowników medycznych, gdzie obecnie, pomimo określenia w przepisach warunków nabywania kwalifikacji (czyli ukończenia półtorarocznej szkoły policealnej), nadal na rynku funkcjonują przedsiębiorstwa oferujące kursy opiekunów medycznych i to również w wersji chociaż ukończenie takiego kursu nie wiąże się z wydaniem dyplomu zawodowego (gdyż w ramach kursu nie ma ani praktyk zawodowych, ani zajęć praktycznych), to i tak niektóre placówki medyczne zatrudniają osoby po takich kolei Grzegorz Kostelecki, prezes Polskiego Towarzystwa Dietetyki, ma wątpliwość czy objęcie tak szerokiego spektrum zawodów medycznych jedną ustawą jest dobrym pomysłem. Pośród bowiem 17 wymienionych zawodów znalazło się 13 zawodów tak zwanych technicznych, gdzie kwalifikacje uzyskiwane są w systemie oświaty oraz 4 zawody (dietetyk, logopeda, terapeuta zajęciowy i elektrokardiolog), gdzie kwalifikacje uzyskuje się tylko w systemie szkolnictwa wyższego. Stąd też rozsądniejszym byłoby stworzenia dwóch odrębnych ustaw, rozgraniczonych właśnie ze względu na sposób uzyskiwania projekt ustawy o zawodach medycznych jest obecnie w fazie konsultacji społecznych. Z jednej strony eksperci doceniają w nim to, iż powstać ma centralny rejestr osób wykonujących zawody medyczne oraz wprowadzony ma zostać urlop szkoleniowy w wymiarze dodatkowych 6 dni w roku. Z drugiej strony w projekcie zabrakło odpowiednich rozporządzeń wykonawczych, tak naprawdę decydujących o powodzeniu projektu w praktyce. Art. 1. [Ustawa o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych] W ustawie z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1801) wprowadza się następujące zmiany:1) w art. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: "5) stażysta - lekarz i lekarz dentysta odbywający staż podyplomowy, o którym mowa w ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790, z późn. 6) rezydent - lekarz i lekarz dentysta odbywający specjalizację w ramach rezydentury na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty."; 2) w art. 3: a) w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy "Do dnia 1 lipca 2021 r." zastępuje się wyrazami "Do dnia 1 lipca 2022 r.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Do wynagrodzeń zasadniczych stażystów i rezydentów nie stosuje się warunków określonych w ust. 1. 1b. Wynagrodzenia zasadnicze stażystów i rezydentów, o których mowa w ust. 1a, określa minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie art. 15i ust. 4 oraz art. 16j ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zapewniając podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego stażysty i rezydenta do poziomu najniższego wynagrodzenia zasadniczego ustalonego w sposób określony w ust. 1.", c) uchyla się ust. 3, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Od dnia 2 lipca 2022 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny oraz pracownika działalności podstawowej, innego niż pracownik wykonujący zawód medyczny, nie może być niższe niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustalone w sposób określony w ust. 1 na dzień 1 lipca 2022 r."; 3) w art. 3a po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Do wynagrodzeń zasadniczych stażystów i rezydentów nie stosuje się warunków określonych w ust. 1. 1b. Wynagrodzenia zasadnicze stażystów i rezydentów, o których mowa w ust. 1a, określa minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie art. 15i ust. 4 oraz art. 16j ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zapewniając podwyższenie wynagrodzenia zasadniczego stażysty i rezydenta do poziomu najniższego wynagrodzenia zasadniczego ustalonego w sposób określony w ust. 1."; 4) w art. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: "Kontrolę wykonywania przepisów art. 3, art. 3a i art. 5 przeprowadza:"; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: "Art. 5. W porozumieniu albo zarządzeniu określa się również zasady podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, niewykonującej zawodu medycznego, tak aby wynagrodzenie to: 1) odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu; 2) uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy; 3) uwzględniało wysokość wynagrodzenia odpowiadającą adekwatnemu średniemu wzrostowi wynagrodzenia w danym podmiocie w ustalonym okresie."; 6) po art. 5 dodaje się art. 5a-5c w brzmieniu: "Art. 5a. Od dnia 1 lipca 2022 r. w umowie o pracę pracowników wykonujących zawód medyczny lub pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, wskazuje się, do której grupy zawodowej określonej w załączniku do ustawy jest zaliczone zajmowane przez pracownika stanowisko pracy. Art. 5b. W podmiotach leczniczych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie art. 83 tej ustawy, oraz w art. 22b ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 195 oraz z 2022 r. poz. 655), przepisy art. 5 i art. 5a stosuje się wyłącznie do pracowników zatrudnionych w komórkach wewnętrznych, które w ramach struktury organizacyjnej tych podmiotów udzielają świadczeń zdrowotnych, oraz pracowników wykonujących zadania Wojskowej Inspekcji Sanitarnej. Art. 5c. W przypadku osoby niewykonującej zawodu medycznego zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, o którym mowa w art. 5b, adekwatny średni wzrost wynagrodzenia w ustalonym okresie realizuje się na zasadach określonych dla pracowników resortu obrony narodowej w ramach środków finansowych przeznaczonych na wzrost wynagrodzeń tych pracowników w danym roku budżetowym, od dnia 1 stycznia danego roku kalendarzowego."; 7) uchyla się art. 6; 8) załącznik do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej ustawy. Art. 2. [Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty] W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790, z późn. w art. 16j ust. 5 otrzymuje brzmienie:"5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego, z podziałem na wynagrodzenie w poszczególnych dziedzinach medycyny, w których jest odbywane szkolenie specjalizacyjne w ramach rezydentury, kierując się koniecznością zapewnienia dostępności świadczeń specjalistycznych dla pacjentów oraz biorąc pod uwagę wysokość najniższego wynagrodzenia zasadniczego określanego przepisami ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.". Art. 3. [Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych] W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. wprowadza się następujące zmiany:1) po art. 31h dodaje się art. 31ha w brzmieniu: "Art. 31ha. 1. Prezes Agencji po otrzymaniu zlecenia ministra właściwego do spraw zdrowia, o którym mowa w art. 31n pkt 2c, dokonuje analizy dotyczącej zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej w związku z nadzwyczajnym wzrostem kosztów udzielania tych świadczeń oraz przygotowuje raport w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej i wydaje rekomendację. 2. Raport w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej zawiera: 1) analizę danych kosztowych pozyskanych od świadczeniodawców; 2) sposób uwzględnienia w systemie finansowania świadczeń opieki zdrowotnej zmiany kosztów udzielania tych świadczeń, w szczególności związanych ze wzrostem najniższego wynagrodzenia zasadniczego określonego przepisami ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1801 oraz z 2022 r. poz. 1352); 3) analizę skutków finansowych dla systemu ochrony zdrowia, w tym dla podmiotów obowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych. 3. Prezes Agencji, w terminie 21 dni od dnia otrzymania zlecenia, o którym mowa w art. 31n pkt 2c, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia rekomendację wraz z raportem w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia po zapoznaniu się z raportem w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej oraz rekomendacją Prezesa Agencji zatwierdza tę rekomendację oraz przekazuje ją Prezesowi Agencji w celu opublikowania, w formie obwieszczenia, w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji lub wnosi do niej uwagi."; 2) w art. 31lc: a) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: "4) stanowisko pracy osoby zatrudnionej u świadczeniodawców, o których mowa w ust. 4, na podstawie umowy o pracę lub świadczącej usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej, lub w ramach podwykonawstwa, w zakresie, w jakim dane te dotyczą osób biorących udział w realizacji świadczeń udzielanych w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej; 5) zanonimizowane dane o wysokości poszczególnych składowych wynagrodzenia i wymiarze zatrudnienia osoby, o której mowa w pkt 4, oraz kosztów zatrudnienia ponoszonych przez świadczeniodawcę, w zakresie, w jakim dane te dotyczą osób biorących udział w realizacji świadczeń udzielanych w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4d w brzmieniu: "4a. Świadczeniodawca, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, udostępnia Agencji nieodpłatnie, w terminie wskazanym przez Prezesa Agencji, nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania wniosku o udostępnienie danych, dane dotyczące wszystkich osób zatrudnionych u niego na podstawie umowy o pracę lub świadczących usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej, lub w ramach podwykonawstwa, obejmujące informacje o wymiarze zatrudnienia i wysokości poszczególnych składowych wynagrodzenia, oraz kosztów zatrudnienia ponoszonych przez świadczeniodawcę, a także dane dotyczące udzielania oraz finansowania świadczeń opieki zdrowotnej. 4b. Dane, o których mowa w ust. 4a, obejmują: 1) stanowisko pracy; 2) zanonimizowane dane o wysokości poszczególnych składowych wynagrodzenia i wymiarze zatrudnienia oraz kosztów zatrudnienia ponoszonych przez świadczeniodawcę, w zakresie, w jakim dane te dotyczą osób biorących udział w realizacji świadczeń udzielanych w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej; 3) dane dotyczące udzielania oraz finansowania świadczeń opieki zdrowotnej. 4c. Wytyczne dotyczące sposobu przekazywania danych, o których mowa w ust. 4a, określa Prezes Agencji i publikuje je w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji. 4d. Dane, o których mowa w ust. 4a, są wykorzystywane przez Agencję w celu realizacji zadań określonych w art. 31n pkt 1a i 2c."; 3) w art. 31n po pkt 2b dodaje się pkt 2c w brzmieniu: "2c) przygotowywanie raportu w sprawie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej oraz wydawanie, na zlecenie ministra właściwego do spraw zdrowia, rekomendacji Prezesa Agencji w zakresie zmiany sposobu lub poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej w związku z nadzwyczajnym wzrostem kosztów udzielania tych świadczeń, w szczególności wzrostem najniższego wynagrodzenia zasadniczego określanego przepisami ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych;". Art. 4. [Zawarcie porozumienia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych] 1. Porozumienie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, zawiera się w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, z mocą od dnia 1 lipca 2022 Jeżeli porozumienie nie zostanie zawarte w terminie określonym w ust. 1, sposób podwyższania wynagrodzenia zasadniczego ustala, w terminie 7 dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, w drodze zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia, z mocą od dnia 1 lipca 2022 r.: 1) kierownik podmiotu leczniczego; 2) podmiot tworzący, o którym mowa w art. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych i jednostek wojskowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633, 655, 974 i 1079). 3. Strony umowy o pracę, o której mowa w art. 5a ustawy zmienianej w art. 1, dostosują umowy o pracę pracowników wykonujących zawód medyczny lub pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy do wymogów określonych w tym przepisie, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 5. [Wydanie rekomendacji] Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wyda rekomendację, o której mowa w art. 31n pkt 2c ustawy zmienianej w art. 3, w związku ze wzrostem najniższego wynagrodzenia wprowadzanym niniejszą ustawą. Art. 6. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 1559 i 2232 oraz z 2022 r. poz. 583, 655, 830, 974 i 1352. 3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 1559 i 2232 oraz z 2022 r. poz. 583, 655, 830 i 974. 4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2021 r. poz. 1292, 1559, 1773, 1834, 1981, 2105, 2120, 2232, 2270, 2427 i 2469 oraz z 2022 r. poz. 64, 91, 526, 583, 655, 807, 974, 1002, 1079 i 1265. Załącznik 1. [WSPÓŁCZYNNIKI PRACY] Załącznik do ustawy z dnia 26 maja 2022 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz niektórych innych ustaw "Załącznik do ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych WSPÓŁCZYNNIKI PRACY Lp. Grupy zawodowe według kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku Współczynnik pracy 1 Lekarz albo lekarz dentysta ze specjalizacją 1,45 2 Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, psycholog kliniczny, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1, 3 i 4 z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomie magisterskim i specjalizacją, pielęgniarka z tytułem zawodowym magister pielęgniarstwa albo położna z tytułem magister położnictwa z wymaganą specjalizacją w dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia 1,29 3 Lekarz albo lekarz dentysta, bez specjalizacji 1,19 4 Stażysta 0,95 5 Farmaceuta, fizjoterapeuta, diagnosta laboratoryjny, pielęgniarka, położna, technik elektroradiolog, psycholog, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1-4 z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomie magisterskim; pielęgniarka, położna z wymaganym wyższym wykształceniem (studia I stopnia) i specjalizacją, albo pielęgniarka, położna ze średnim wykształceniem i specjalizacją 1,02 6 Fizjoterapeuta, pielęgniarka, położna, ratownik medyczny, technik elektroradiolog, inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1-5 z wymaganym wyższym wykształceniem na poziomie studiów I stopnia; fizjoterapeuta, ratownik medyczny, technik analityki medycznej, technik elektroradiolog z wymaganym średnim wykształceniem albo pielęgniarka albo położna z wymaganym średnim wykształceniem, która nie posiada tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa lub dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia 0,94 7 Inny pracownik wykonujący zawód medyczny inny niż określony w lp. 1-6 z wymaganym średnim wykształceniem oraz opiekun medyczny 0,86 8 Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem wyższym 1 9 Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem średnim 0,78 10 Pracownik działalności podstawowej, inny niż pracownik wykonujący zawód medyczny z wymaganym wykształceniem poniżej średniego 0,65 ".

ustawa o niektórych zawodach medycznych